از شادی تا حاشیه/ زوجهای خبرساز در خط آتش استقلال
از شادی تا حاشیه/ زوجهای خبرساز در خط آتش استقلال
قایدی، مطهری و دیاباته هر کدام ثابت کردهاند اگر در اوج باشند، میتوانند تن رقبا را بلرزانند.
خبرورزشی – آمادگی مهاجمان استقلال موجب شده تا کادر فنی این تیم دچار دردسر شیرینی شوند. مهدی قایدی در دو دیدار نخست آسیایی، فوقالعاده مؤثر ظاهر شده و شیخ دیاباته هم کمکم در حال بازگشت به روزهای اوج فصل گذشته خود است.به این نفرات باید امیرارسلان مطهری را نیز افزود که اگر روی فرم باشد، قطعاً بخش قابل ملاحظهای از مشکلات گلزنی استقلال را مرتفع خواهد کرد. البته با توجه به اینکه قاعدتاً باید فقط دو نفر تحت عنوان مهاجمان ثابت در ترکیب اصلی قرار بگیرند، رقابتی سنگین میان مهاجمان کنونی استقلال ایجاد خواهد شد. نفراتی که باید آرمان رمضانی را نیز به آنها افزود. به طور کلی رقابت مهاجمان و اتفاقات حاشیهای ناشی از تلاش آنها برای رسیدن به ترکیب ثابت مسئلهای کاملاً با سابقه در استقلال تلقی میشود و در سنوات گذشته نیز شاهد تکرار آن بودهایم.
ماجراهای دهه ۶۰
خبرساز شدن رقابت فورواردهای استقلال از اوایل دهه ۶۰ شروع شد. جایی که منصور پورحیدری فقید گاهی اوقات برای انتخاب مهاجمان ثابت خود از میان پرویز مظلومی، عبدالعلی چنگیز و غلامرضا فتحآبادی سرگیجه میگرفت. در آن زمان شرایط به گونهای نبود که بتوان از وجود هر سه نفر در ترکیب اصلی استقلال استفاده کرد. البته در آن مقطع معمولاً مظلومی و چنگیز بیشتر از فتحآبادی در ترکیب اصلی آبیپوشان پایتخت قرار میگرفتند.
نکته جالب توجه اینکه شرایط مذکور در سال ۶۸ نیز به نوعی دیگر تکرار شد تا پورحیدری دوباره دچار دردسر شود. حضور همزمان صمد مرفاوی، محسن گروسی و امیر هاشمی مقدم در خط آتش استقلال (که البته مرتضی یکه را نیز کنار خودشان داشتند) موجب ایجاد دردسر برای کادر فنی جهت انتخاب ترکیب ثابت میشد. معمولاً صمد مرفاوی ثابت بود ولی برای انتخاب فرد مکمل او گاهی اوقات حتی از شیوه چرخشی استفاده میشد.
گلهای عنایتی، محبوبیت سامره
استقلال در اوایل دهه ۸۰ هم با همین مشکل دستوپنجه نرم میکرد. رضا عنایتی، علی سامره و سیاوش اکبرپور در خط حمله آبیها حضور داشتند و از فضا هر سه نفر نیز روی اوج بودند. رضا عنایتی در اغلب دیدارها گل میزد ولی هواداران علی سامره را بیشتر دوست داشتند و همین مسئله تنشهایی را ایجاد کرده بود. البته عنایتی هرگز علیه سامره مصاحبه نکرد ولی یکبار پس از گلزنی، انگشت خود را به نشانه سکوت روی بینی اش گذاشت تا به سوژه همه رسانهها بدل شود. در نهایت سامره به مراتب زودتر از عنایتی و اکبرپور از استقلال جدا شده و راهی لیگ امارات شد تا ماجرا به این شکل حل و فصل شود. انصافاً استقلال بین تابستان ۸۲ تا بهار ۸۴ خط آتش فوقالعاده قدرتمندی داشت و بهمعنای واقعی کلمه کابوس مدافعان حریف تلقی میشد.
مردان ناکام
ماجرای مورد نظر در فصل ۸۶ – ۸۷ نیز به نوعی دیگر در استقلال تکرار شد اما با این تفاوت که مهاجمان مدعی قرار گرفتن در ترکیب ثابت تیم ،عملکرد موفقیتآمیزی هم نداشتند و همین مسئله هواداران را بیشتر عصبانی میکرد. فرهاد مجیدی، محسن بیاتی نیا، آرش برهانی و حمید شفیعی مردان خط آتش استقلال در آن فصل تلقی میشدند و انصافاً هیچکدام نیز نتوانستند آنطور که باید، نمره قبولی بگیرند. اینکه در هر مسابقه کدامیک از آنها وارد زمین شوند (به ویژه در دوران سرمربیگری فیروز کریمی) به سوژهای خبرساز بدل شده و حتی گاهی اوقات شاهد مصاحبههای کنایهآمیز نفرات نیمکتنشین علیه سرمربی نیز بودیم ولی در نهایت رقابت آنها کمک چندانی به استقلال نکرد و لیگ برتر در آن فصل به شکلی کاملاً تلخ برای استقلالیها تمام شد.
مهاجمان موفق
حالا اما شرایط فرق میکند. قایدی، مطهری و دیاباته هر کدام ثابت کردهاند اگر در اوج باشند، میتوانند تن رقبا را بلرزانند اما نکته دقیقاً همین جا است. شیخ در این فصل تا قبل از آغاز پیکارهای آسیایی اصلاً چهره موفقی از خود به نمایش نگذاشته بود و قایدی و ارسلان هم فرازونشیبهای بسیار زیادی داشتند ولی با این وجود، قطعاً اگر در روزهای برگزاری مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا شاهد اوجگیری دوباره همه آنها به اتفاق همدیگر باشیم، مربیان استقلال برای انتخاب ترکیب ثابت دچار دردسر میشوند و آنگاه باید منتظر بمانیم و ببینیم این مسئله، زمینه برای بروز اتفاقات حاشیهای را نیز فراهم می کند یا خیر؟
نظرات بسته شده است.