نبود بازار کار و بودجه کافی؛ دو مانع پیش‌روی جوانان فیلمساز
ایسنا/همدان یک فیلمساز مطرح می کند: نبود بازار کار یکی از دلایل کاهش علاقمندی جوانان به هنر و به ویژه فیلمسازی است، از طرفی به علت نبود بودجه و امکانات کافی بسیاری از فیلمنامه های همین جوانان با استعداد، روی زمین مانده و خاک می خورد.
محسن حسینی‌تبار از سال ۷۳ تاکنون در انجمن سینمای جوانان ملایر با پرورش بسیاری از فیلمسازان و عکاسان جوان، به نوبه خود بخشی از خلأ موجود در فیلمسازی را به عنوان یکی از عناصر مهم فرهنگی جامعه، پر کرده است.
او طی این مدت در بسیاری از جشنواره های ملی و بین المللی از جمله سیزدهمین جشنواره بین المللی عکس، جشنواره عکس روستا در تهران، جشنواره عکس معلولان از نگاه عکاسان استان همدان، جشنواره عکس منطقه ای خرم آباد با مجموعه عکس عاشورا، جشنواره عکس منطقه ای اهواز و نخستین جشنواره عکس کشوری تحت عنوان تشییع شهدا از شلمچه تا مشهدالرضا، خوش درخشیده است.
علاوه بر این حسینی تبار ساخت بیش از ۱۵ فیلم با موضوعات مستند، داستانی و انیمیشن از جمله فیلم مستند "چهل منبری"، مستند "سفره سبز باغ"، مستند "تاک" و فیلم داستانی "مهربانی هست" را در کارنامه هنری خود دارد.
حسینی تبار پس از پذیرش به عنوان هنرجو در انجمن سینمای جوانان ملایر در سال ۶۶ از بین ۴۸۰ نفر، زندگی خود را در مسیر فیلمسازی، عکاسی و آموزش چنین هنرهایی به جوانان خوش ذوق و با استعداد صرف کرده و تنها افتخارش در تمام این سال ها، خدمت به جوانان با انگیزه و با استعدادی است که با یادگیری چنین هنرهایی، مسیر زندگیشان را تغییر داده اند.
حسینی تبار درباره برگزاری دوره های آموزش تخصصی فیلمسازی و عکاسی در انجمن سینمای جوانان ملایر به خبرنگار ایسنا می گوید: هنرجویان پس از طی آموزش های دوره فیلمسازی که خود شامل سه گام است، فیلمنامه ای با موضوع داستانی تهیه و پس از تایید، تولید می کنند که در صورت بازبینی هیئت نظارت انجمن سینمای جوانان تهران، گواهینامه معتبر با تأیید وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای این هنرجویان صادر می شود.
او که ساخت فیلم را نخستین بار با مستند "سیم و طناب" در سال ۶۸ آغاز کرده است، بیان می کند: در حوزه فیلمسازی تاکنون فیلم های مستند بسیاری با موضوع شهدا و خانواده شهدا ساختم که بیش از دیگر فیلم هایم به آنها افتخار می کنم، در حوزه عکاسی نیز کسب مقام اول در نخستین جشنواره کشوری "از شلمچه تا مشهدالرضا"، برایم از تمام جوایز کارنامه هنری ام ارزشمندتر و دلچسب تر است.
شهید آوینی هنر معطوف به حقیقت را هنر شیدایی می دانست
حسینی تبار هنر انقلاب اسلامی را مرهون رشادت های شهید آوینی می داند و ادامه می دهد: شهید آوینی هنر شیدایی را هنری شاخص در بین هنرمندان می دانست. به گفته او، هنر اسلامی نه تنها به مسائل مذهبی اسلام می پردازد بلکه به فرهنگ غنی و متنوع مردمان سرزمینی که آیین اسلامی در آنجا رواج دارد، اشاره می کند. شهید آوینی هنر واقعی را با الهام گیری از معارف اسلامی توصیه می کند و از نظر او هنر شیدایی را حقیقت است که باید با قدرت بیان شیدایی همراه باشد و اگر در هر یک از اینها نقصی وجود داشته باشد، اثر هنری خلق نمی شود.
بسیاری از هنرمندان امروز به جای حدیث شیدایی، حدیث نفس اند
او با تأکید بر اینکه بسیاری از هنرمندان حال حاضر، هنرمندان خط شهید آوینی نیستند و به جای حدیث شیدایی، حدیث نفس اند، تصریح می کند: هنر پوچ‌گرای غربی قرن ۲۱، زندگی را پوچ نشان می دهد و بیانگر خودپرستی انسان است. در واقع هنری خالی از مفاهیم ارزشمند انسانی و بزک شده است. در این بین بسیاری از هنرمندان با کپی این تفکر در ظاهر دین و مذهب، قاتل هنر اصیل و همان حدیث شیدایی اند و متأسفانه در جامعه امروز، هنرمندانی که در عرصه هنر آرمانی مد نظر شهید آوینی فعالیت دارند، بسیار کم و گمنام هستند.
آموزش و پرورش به کشف استعدادها و هدایت آنها بپردازد
حسینی تبار با اشاره به اینکه جذب شدن بسیاری از جوانان و نوجوانان به فیلم های انحرافی و غربی در درجه اول به کم کاری آموزش و پرورش در این حوزه برمی گردد، ادامه می دهد: به علت گسترش فضای مجازی و پیشرفت جامعه بشری، دانش آموزان و نوجوانان امروز نسبت به دوره های گذشته در سنین پایین تری به بلوغ فکری می رسند و سطح جهان بینی بسیاری از آنها از سالمندان نیز بیشتر است، یعنی در هر یک از مدارس سراسر کشور استعدادهای بالقوه ای وجود دارد که نیازمند ایجاد بستر برای به فعل رسیدن است. در واقع هر یک از این استعدادها، مانند آب باریکه ای هستند که در صورت عدم هدایت مناسب به جای رسیدن به بستر رودخانه، به بیراهه رفته و در پایان تلف می شوند.
به گفته این فیلمساز، فعالیت های هنری جذاب ترین و حساس ترین بخش فعالیت های پرورشی مدارس است و آموزش و پرورش باید به همان اندازه که برای تعلیم سطوح مختلف یادگیری به دانش آموزان وقت می گذارد، برای تربیت آنها نیز در زمینه های مختلف اعتقادی، اخلاقی، هنری و زیبا شناسی وقت و هزینه صرف کند.
کاهش رغبت جوانان به هنر به علت دیدگاه منفی بسیاری از والدین
حسینی تبار مطرح می کند: از طرفی این روزها شاهد کاهش علاقمندی بسیاری از جوانان و نوجوانان به هنر هستیم که یکی از علل اصلی آن، عدم فرهنگسازی مناسب در خانواده هاست به طوریکه جوان به علت ترس از مورد تمسخر قرار گرفتن توسط اعضای خانواده، جرأت پیگیری استعدادهای هنری خود را ندارد، از طرفی بسیاری از خانواده ها به علت عدم شناخت کافی، ارزشی برای کار هنری و هنرمند قائل نیستند و گمان می کنند تنها برخی مشاغل مانند پزشکی و مهندسی از وجهه اجتماعی و اقتصادی بالایی برخوردارند.
بازار کساد فیلمسازی
او به نقش اصلی آموزش و پرورش در ایجاد زیرساخت های لازم و برگزاری نشست هایی مختص والدین با موضوع اهمیت دادن به استعدادها و حمایت خانواده از دانش آموزان، اشاره و اظهار می کند: نبود بازار کار یکی دیگر از دلایل کاهش علاقمندی جوانان به هنر و به ویژه فیلمسازی است یعنی جوانی که با صرف وقت و هزینه در انجمن سینما، دوره های فیلمسازی و عکاسی را می گذراند، در بسیاری از موارد نمی تواند در این زمینه شغل مناسبی برای خود دست و پا کند. یعنی در حال حاضر جذب نیروی کار یکی از مهمترین موانع پیش روی فیلمسازان است و با وجود خلأهای بسیاری که در برنامه های تلویزیونی و هنری وجود دارد، صداوسیما حاضر نیست از هنرجویان فارغ التحصیل از این انجمن ها استفاده کند.
هیچ خیری حاضر نیست در راه فیلمسازی و هنر هزینه کند
به گفته این فیلمساز، تولید حدود ۴۰ فیلم طی چند سال اخیر و صدور بیش از ۵۰۰ گواهینامه در زمینه های عکاسی و فیلمسازی، در پرونده کاری انجمن سینمای جوانان ملایر، جای پیشرفت برای جذب بیشتر جوانان و تولید فیلم های ارزشی را ایجاد کرده اما هنوز هم بسیاری از فیلمنامه های هنرمندان جوان به علت نداشتن بودجه کافی، به جای تولید فیلم، روی زمین مانده و گوشه ای خاک می خورند این در حالیست که خیرین می توانند بودجه‌ای برای تجهیز ابزار فنی ساخت و تولید فیلم و عکس در اختیار انجمن سینمای جوان و این هنرمندان جوان قرار دهند. این نیز مانند مدارس و مساجد خیرساز، یکی از مهمترین خوراک های روحی انسان است که می تواند با تقویت هنر و فرهنگ در جامعه و ایجاد اشتغال برای جوانان از بسیاری از آسیب های اجتماعی و دیگر مشکلات جلوگیری کند اما متأسفانه هیچ خیری حاضر نیست در این راه هزینه ای صرف کند.
حسینی تبار با بیان اینکه شیوع بیماری کرونا با همه مشکلات و دردسرهایش، فرصت مناسبی برای استفاده بهتر از فضای مجازی و نامحدود شدن آموزش ایجاد کرد، خاطرنشان می کند: اگر زیرساخت های لازم برای این نوع آموزش فراهم شود بدون شک با تلفیق آموزش حضوری و مجازی، می توان به نتایج بسیار خوبی در این زمینه رسید این در حالیست که قبل از شیوع این بیماری، دسترسی به بسیاری از آموزش ها و بهره مندی از کلاس های اساتید بزرگ، ممکن نبود اما آموزش مجازی با حذف فواصل و مرزها، این امکان را فراهم کرده است.
انتهای پیام
نظرات بسته شده است.